تدارک مدل معادلات ساختاری اضطراب رایانه در دانشجویان دانشگاه تهران

در پژوهش حاضر‏، به منظور تدارک یک مدل معادلات ساختاری، 730 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران (295 دختر و 435 پسر) در گروه های تحصیلی فنی و مهندسی، علوم پایه، و علوم انسانی به صورت نمونه تصادفی انتخاب شدند. ویژگی‌های فردی آزمودنی‌ها یعنی جنسیت و رشته تحصیلی‏، به علاوه انگیزه پیشرفت، خودکار آمدی رایانه، تجربه رایانه، اضطراب خصیصه‌ای و اضطراب رایانه آنان بر مبنای مقیاس های معتبر اندازه گیری شد . در این مدل تجربه رایانه‏ اضطراب خصیصه ای‏ انگیزه‌ پیشرفت و ویژگی‌های فردی معرف سازه‌های ننهان برونزا و خودکار آمدی رایانه و اضطراب رایانه معرف سازه‌های نهان و درونزا تلقی گردید. مدل با حضور سازه‌ها و نشانگرهای مربوط در سطح نسبتا مناسبی برازش شد. شاخص برازندگی تطبیقی (91/0= CFI) و متوسط باقیمانده‌های استاندارد شده (048/0= SRMR) به دست آمد. این مدل مشخص می‌کند که بویژه ویژگی‌های فردی و تجربه رایانه به افزایش خودکار آمدی رایانه و در تداوم این مسیر به کاهش اضطراب رایانه دانشجویان منجر می‌شود.